1 Aralık 2016 Perşembe

BEYZBOL

Beyzbol, Amerikan kökenli, Amerika ve Uzakdoğu ülkelerinde (özellikle Kore veJaponya'da) çok popüler bir spor türü.[kaynak belirtilmeli]

Temel kurallar[değiştir | kaynağı değiştir]

Beyzbol genellikle 9 devreli oynanır.Her iki takımda her devrede bir savunma ve bir hücum oyuncusu bulunur.
Hücumdaki takımın her oyuncusu sırayla sayı kalesine gelir ve fırlatıcı tümseğinden fırlatıcının sayı kalesinin arkasında duran yakalayıcıya attığı topa sopayla vurmaya çalışırlar. Fırlatıcının atışının, vuruş alanı içinden geçen, geçerli bir atış olup olmadığına sayı kalesinin arkasındaki hakem karar verir. Fırlatıcı dört geçersiz atış yaparsa, vurucuya birinci kaleye yürüme hakkı vermiş olur. Eğer bir vurucu, üç kez geçerli atışa vuramazsa, vurduğu topu karşı takımın yakalayıcısı havada yakalarsa ya da vurduğu topu ceza alanına düşürürse oyun dışı kalır. Üç oyuncusu oyun dışı kalan takım hücum hakkını kaybeder ve savunma konumuna geçer. İki takım da vuruş hakkını tamamlayınca devre tamamlanır.
Vurucu, topa isabetli bir vuruş yaptığında birinci kaleye koşar. Savunma konumundaki karşı takımın oyuncularının topu alıp kale bekçilerine ulaştırmasına kadar geçen sürede öbür kaleleri de dolaşarak sayı kalesine dönebilir. Vurucu bu durumda sayı turunu tamamlamış olur. İsabetli bir vuruştan sonra bir kaleye ulaşabilen vurucu o kalede durabilir ve bir sonraki vurucunun koşusu esnasında o da ilerideki kaleye koşabilir.

Sayı turu[değiştir | kaynağı değiştir]

Eğer vurucu iyi bir vuruşla topu çitlerin dışına gönderirse, buna sayı turu vurmak denir. Sayı turu vuran oyuncu, yakalanması söz konusu olmadan, kalelerden geçerek sayı turunu tamamlar. Sayı turu vurulduğu zaman eğer kalelerde koşucular varsa, onlar da sayı turunu tamamlarlar. Bir vurucunun takımına sağlayabileceği en büyük yarar sayı turudur. Çünkü normal bir koşuda bir vurucu ancak bir sayı kazandırabilirken, sayı turunda sahada ne kadar koşucu varsa bir o kadar daha sayı kazandırmış olur.Beyzbol’’un çıkış tarihi, her ne kadar kesin olarak bilinmese de 18.yy’da “Rounders” isimli İngiliz oyunundan geliştiği sanılır. 1846 yılında ABD’’de New Jersey’de yapılan beyzbol maçı, kurumsal ilk beyzbol maçı olarak sayılır.1846’’daki maçtan sonra insanların ilgisini büyük ölçüde çeken beyzbol, hızlı bir şekilde yaygınlaşmaya başladı. Önceleri amatör olarak oynanan bu oyuna rekabet çok olduğu için profesyonel oynanmaya başladı ve 1871’’de Ulusal Profesyonel Beyzbol Oyuncuları Birligi kuruldu. Fakat bu birlik 1876 yılında adını değiştirerek Profesyonel Beyzbol Kulüpleri Ulusal ligi oldu. Amatör ve Profesyonel olarak oynanan Beyzbol oyunu git gide daha da heyecanlı ve ilgi çekici bir hale geldi ve 1901 yılında Amerikan Ligi kuruldu. Amerikan Liginin kurulmasından iki yıl sonra ilk defa iki ligin şampiyonları birbiriyle maç yaptı ve 1905 yılında liglerin karşılıklı anlaşmasıyla Dünya Serileri ismi altında iki ligin şampiyonları karsılaşırlar ve böylece beyzbol sezonunu bitirirler.
Beyzbol sporunun ilk defa uluslararası alanda yer alması, 1904 yılında St.Louis olimpiyatlarında yapılan gösteri maçı olmuştur. Ve bu gösteri maçı 1912 yılında, Stockhom olimpiyatlarında da tekrarlanmıştır. İkinci gösteri maçından tam 26 yıl sonra 1938 yılında Uluslararası Beyzbol Federasyonu kuruldu ve Londra’da Beyzbol için ilk defa Dünya Kupası müsabaka maçı düzenlenmiştir. Giderek büyüyen bu spor daha sonraları Avrupa ve Asya Beyzbol Federasyonlarınızda kurulmasına sebep oldu. Beyzbol, Olimpiyatlarda ilk resmi girişini, 1992 yılında Barcelona Olimpiyatlarında imza atmıştır.
Beyzbol, 27 metrelik bir kare alanda oynanır. Sahanın etrafı çitle çevrili olur ve saha iç alan, dış alan olarak ikiye ayrılır. Kare seklindeki sahanın her bir kösesi bir kale olur ve bu kalelerden bir tanesi sayı kalesi olarak sayılır ve diğer kaleler bu kale sayısının saat yönünün tersine gidilerek 1’den 3’e kadar sıralanır. Sayı kalesinde plastikten beyaz bir plaka bulunurken diğer kalelerde küçük birer yastık bulunur. İç alanın ortasında ‘Pitcher’ adında bir tümsek yer alır. Kalelerin, kaleler arasındaki yolların ve fırlatma tümseğinin dışındaki her yer çimle kaplı durumdadır.
Beyzbolda takımlar dokuzar kişiden oluşur, müsabaka ise dokuz devreden oluşmaktadır. Her bir devrede sırasıyla takımlar hücum hakkına sahip olur ve ilk hücum hakkını deplasman takımı daha sonra ev sahibi takımı hücum hakkını kullanır. Sahada hücum yapacak takımdan battery yani topa sopasıyla vuracak olan tek kışı durur. Topa vuracak (batter) adamın 18 metre uzağında rakip takımdan ‘Pitcher’ yani topu fırlatacak kişi durur. Batter’’in arkasında savunma yapan takımdan ‘Catcher’, yüzüne top gelmesine karsı önleyecek kask ile durur. Catcher elinde büyük eldivenle duran kişidir ve Catcher’ında arkasında sakatlık olup olmadığını kontrol edecek hakem bulunur.
Pitcher, topu fırlatır ve hücum da olan takımın batter’si elindeki sopayı sallayarak topu var gücüyle uzağa atmaya çalışır, topu ıskalar ise catcher da tutarsa ‘Strike’ olur ve 3 Strike sonunda topa vuran kısının hücum hakkı biter ve yerine başka vurucu alırlar. Topa vuran kişinin üç defa Strike yapıp hücum hakkının bitmesine ‘out’ denir. Hücum takımının üç kere out yemesi sonunda da hücum hakkını kaybeder. İki takımda birer kez hücum yaptıktan sonra ilk devre biter. Hakem Pitcher’in attığı topu beğenmezse uyarır ve bu olaya ‘ball’ denir, dört defa ball yapıldığında ‘base’ ceza alınır. Base’ler basitçe sayı kalesinden haricindeki üç kaledir yani üç base vardır. Batter topa isabetli vurursa ilk baseye koşar, baseye koşması esnasında savunmadaki takımın oyuncuları topu yakalamaya çalışır, yakaladıkları tekdirde kale bekçilerine ulaştırmaya çalışacaktır. Eğer batter diğer takım topu yakalayıncaya kadar üç kaleyi birden tamamlayıp vuruşu yaptığı yere gelirse sayıyı almış olur. Batter iki kale arasında koşarken, savunma takımı topu yakalayıp kale bekçisine getirirse ya da topu yakalayan oyuncu batter’i yakarlarsa batter out olur ve oyun dışı kalır. Veya batter topa vurduğu zaman top çitleri geçerse bu ‘sayı turu vurmak’ anlamına gelir. Topun yakalanması imkansız olduğu içinde topa vuran kışı kaleleri yavaşça geçip şovunu yaparak sayı turunu tamamlar.

YÜZME

Yüzme sporu, uluslararası standartlarda boyutu olan (50 metre, 8 kulvar) havuzlarda bedenin kulaç ve ayak hareketlerinden başka bir yardım almadan, her yarışmacının kendi kulvarında, serbest, sırtüstü, kelebek ve kurbağa stillerinin her birinde veya dördü birden karışık olarak, 50, 100, 200, 400, 800, 1500 metrelerde bireysel veya ekip olarak yaptıkları yarışmaya denir.

Stiller[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

TENİS

Tenisraket ve topla iki kişi arasında ya da ikişer kişilik iki takım arasında oynanan olimpik bir spor. Oyuncular raketleri ile içi boş lastik bir topu ağ (net) üzerinden rakibinin sahasına (korta) atmaya çalışırlar. Kurallar dahilinde en çok puanı alan oyuncu kazanır.
Kökleri Ortaçağ Fransa'sında elle oynanan bir oyuna dayanan ancak bugünküne oldukça yakın şekilde 1800'lü yıllar İngiltere'sinde oynanmaya başlayan oyun, öncelikle İngilizce konuşulan ülkelerde yayılmıştır. Tenis bugün bir olimpiyat sporu olup, her seviyeden, her yaştan ve her ülkeden oyuncusu bulunmaktadır.[1]
Tenis dikdörtgen düz bir kortta genellikle beton (sert), kil (toprak), çim veya ahşap bir yüzeyde oynanır. Profesyonel teniste kortlar belirli ölçülere göre yapılmak zorundadır.[2]

Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Tenis sözcüğünün kökeni Anglo-Fransızca tenetz (bekle ve yakala) sözcüğüne dayanır.[3] Bu sözcük de aynı anlamdaki Eski Fransızca "tenez" sözcüğünden gelir. 14. yüzyılda Fransız şövalyelerin bir topa avuç içi ile vurmak suretiyle oynadığı ve "avuç içi oyunu" olarak bilinen bir oyunda oyuncular birbirlerine tenetz! diye bağırırlardı. Bu nedenle izleyiciler zamanla oyunu bu nida ile özdeşleştirdiler.[3]

Kort[değiştir | kaynağı değiştir]


Tenis kortunun ölçüleri. 8,23'lük kısım tekler, 10,97'lik kısım çiftler içindir.
Profesyonel bir tenis kortu dikdörtgen şeklindedir ve 23,77m (78 feet) uzunluğunda, 10,97 m (36 feet) genişliğindedir. Tekler müsabakası için genişlik 8,23 m (27 feet)‘dir.[2]
Kort 1,07 metre (3 1/2 feet) yüksekliğindeki iki direğin üzerinden geçen çelik tel veya kordona asılmış ağ (net) ile ortadan ikiye ayrılmıştır. Ağ gergin olmalı, direkler arasını tamamen doldurmalı ve topun geçmeyeceği kadar sık dokunmuş olmalıdır. Ağın orta yüksekliği 0,914 m (3 feet) olup, fileyi tutan çelik telin üzerinden geçerek yere sabitlenen bir “orta bant” ile ağın yüksekliği ve gerginliği ayarlanır. Ağın üzerindeki çelik tel, bir banttarafından (ağ bantı) örtülmüş olmalı, ağ bantı ve orta bant tamamıyla beyaz olmalıdır. Fileyle ilgili kurallar arasında şunlar yer alır:[2]
  • Çelik telin veya kordonun çapı en çok 0,8 cm (1/3 inç) olmalıdır.
  • Ortada bulunan ağ bandının genişliği en çok 5 cm (2 inç) olmalıdır.
  • Ağ bandının genişliği, çelik telin her iki yanından da aşağıya doğru en az 5 cm (2 inç), en çok 6,35 cm (2.1/2 inç) olmalıdır.
Kortların genişliğini belirleyen çizgilere sınır çizgileri denir. Bunların ortasındaki küçük işaretin adı ise çilekeş çizgisidir. Bu çizgilerin kalınlığı 5 cm dir.

Türleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Beş ana türde kort vardır. Kortların yüzeyinde kullanılan malzemeye bağlı olarak her topun yüzeye sekmesindeki hızı farklıdır. Bu da iki kişilik oyunlarda oyunun seviyesini etkileyebilir. En bilinen beş kort türü şunlardır:
  • Toprak (kil)
  • Çim
  • Sert yüzey
  • Halı saha
  • Sentetik
Bazı oyuncular belirli yüzeylerde daha başarılı sonuçlar elde eder. Bu oyunculara başarılı oldukları kortun uzmanı (örneğin çim kort uzmanı) denilir.
Toprak kortları "yavaş" olarak tanımlanırlar; çünkü top rakete gelene kadar hız kaybeder, ondan sonra oldukça yükseğe zıplar ve yere çarptıktan sonra ani bir hızlanma olur. Bunun sebebi toprak kortta oyuncuların "top-spin" vuruşları tercih etmeleridir. Toprak korttaki maçlar "winner" adı verilen sayı alan vuruşların daha zor olması sebebiyle daha uzun sürer. Sayılar genellikle oyuncuların "basit hatalar" denilen topun filede kalması ya da çizgilerin dişarı atilmasi sonucu alınır. Toprak kortlarında oynanan oyunlarda topun bıraktıği izler belirgindir.
Sert ve çim kortlar daha "hızlı" yüzeylerdir. Bu hız yapıldıkları maddeye göre değişir. Bu yüzeylerin özelliği "kısa sıçrayışlar" dır. Bu kortlarda sert servis atan ve vuruşları sert olan oyuncuların avantajı vardır. Çim kortlarda topun sıçraması miktarı, çimin ne kadar sağlıklı ve ne sıklıkta biçildiğini gösterir.
Normal bir puanlık oyun:
Oyuncular veya çiftler nette karşılıklı bir biçimde durur. Bir oyuncu servisi uygular ve netin karşısındaki oyuncu(lar) yani rakip(ler)i alıcıdır. Servis kortun iki yarısı arasından değişir.
Her bir puan için, servis atan kişi sınır çizgisinin arkasında, orta işaret ile yan çizgi arasında durur. Alıcı onun tarafındaki netten istediği yerde durabilir ama genellikle servis kutusunun arkasındadır. Alıcı hazırsa servisi atan kişi atar.
Meşru olarak top nete değmeden, net üstünden rakibin çaprazdaki sahasına (service box) iner. Top eğer servis atarken dışarı çıkarsa "out" olur ve servisi atan kişi puan kaybetmiş olur.

Tenis, bu spora özgü raket ve toplarla oynanabilmektedir

Kavramlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Tenis terminolojisi

Servis[değiştir | kaynağı değiştir]

Servis, bir oyuncunun elindeki topu havaya attıktan sonra raketle vurarak karşı sahaya göndermesidir. Servis şu şekilde icra edilir (sağ elini kullanan oyuncular için):
1- Raket ve top birbirine paralel şekilde elde hazır olur.
2- Doğru servis kutusuna geçilir ve top alından yukarı doğru yaklaşık 2 kol boyu yükseltilir.
3- Top raketle eş zamanlı olarak birbirinden ayrılırken sağ eldeki raket geriye doğru hareket ettirilir.
4- Dirsekten, yukarıya doğru yükselen topa, omuzdan kuvvet alarak vuruş uygulanır ve raket sol ayağa doğru indirilerek vuruş tamamlanır.

Forehand[değiştir | kaynağı değiştir]

Forehand, raket tutan elin avuç içi karşıya (vuruş yönüne) gelecek şekilde yapılan vuruştur. Bu vuruşta kol gergin bir şekilde geriye çekilir. Bu esnada bacaklar birbirine paralel olacak şekilde hafif bükük durulur. Gerilen raket aşağıdan giderek hafif bükülmüş dizin tam önünde durur, topa vurulur.

Backhand[değiştir | kaynağı değiştir]

Backhand vuruşunda geriye iki elle raket çekilir. Raket geriye çekildikten sonra raketin yüzü, karşıyı göstermelidir. Raket çekilirken dizler paralel bir biçimde hafif kırılmalıdır. Topa dizin biraz önünde raket iki elle vurulmalıdır. Raket topa vurulduktan sonra iki elle boyna çekilmelidir.

Maç, set ve galibiyet[değiştir | kaynağı değiştir]

Teniste 4 sayı alan tenisçi bir oyunu, 6 oyunu kazanan tenisçi bir seti, 3 setin ikisini veya 5 setin üçünü kazanan oyuncu da maçı kazanmış olur.
Bir taraf servis atarak oyunu başlatır. Kazanılan her sayıda oyuncunun puanı 15, 30, 40 ve oyun şeklinde artar. Sayı, topun rakibin sahasında kalması, rakibin topu hatalı atması, rakibin iki kere üst üste hatalı servis kullanması (çifte hata) gibi durumlarda kazanılır. Üç sayı alıp 40 puana erişen oyuncu, bir sayı daha kazanırsa, o set içinde 1 oyun kazanmış olur. Toplamda 6 oyun kazanan oyuncu, bir set kazanmış olur. Erkeklerin maçları genellikle 5 set ve kadın maçları 3 set üzerinden oynanır. Setlerin çoğunu kazanan oyuncu, galip gelir.
Eğer oyun sırasında 40-40'lık bir eşitlik meydana gelirse oyun uzar bir sonraki sayıyı kazanan oyuncu sadece avantaj kazanır. Böyle bir durumda aynı oyuncu bir sayı daha kazanırsa oyunu alır. Sayıyı rakibi kazanırsa eşitlik durumu yeniden oluşur. Bir oyuncu iki sayı üst üste (avantaj + sayı) kazanıncaya kadar mücadele bu şekilde devam eder.

Puan:[değiştir | kaynağı değiştir]

Teniste Puanlama Sistemi aşağıdaki şekildedir.
Top rakibin sahasına attıldıktan sonra;
  • Rakip topa vurmadan, top bir defadan daha fazla sekerse,
  • Rakip topa vuramaz ise,
  • Rakip topa vursa dahi topu dışarı atarsa,
  • Rakip topa vursa dahi top fileye takılır ve kendi sahasına düşerse,
  • Rakip topa vurduktan sonra (topu rakibin sahasına geçse dahi), rakibin raketi fileyi geçer ise,
  • Rakip topa vururken (topu rakip sahaya gönderse dahi), top rakibin raketine bir kereden fazla değer ya da vücuduna değer ise; 
Rakip puan kaybeder.

Veteran tenisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Veteran tenis turnuvaları belirli bir yaşı geçmiş tenisçiler için düzenlenen turnuvalardır. Ayrıcalıklı bazı durumları ise şunlardır:
  • 85 yaş ve üzeri oyuncular için düzenli olarak turnuvalar yapılır. Veteran teniste turnuvalar (kadın ve erkek için) 35 yaşta başlar ve 5'er yıllık aralarla erkeklerde 85, kadınlarda 75 yaş kategorilerinde oynanır. Bütün bu kategorilerin ulusal ve uluslararası müsabakaları bulunmaktadır. Dünyada bir yılda 186 bireysel turnuva ve takım şampiyonası oynandığı bilinmektedir. Bilinen en yaşlı tenisçi 93 yaşındadır.
  • Her yıl Dünya Veteran Şampiyonası (B serisi +55 +60 +65 +70 +75 +80 +85) Antalya ilinde 31 ülkeden 600 civarında kadın erkek tenisçinin katılacağı turnuva yapılır.

VOLEYBOL


Voleybol, file ile ikiye bölünmüş bir oyun alanı üzerinde iki takım tarafından Beyzbol’’un çıkış tarihi, her ne kadar kesin olarak bilinmese de 18.yy’da “Rounders” isimli İngiliz oyunundan geliştiği sanılır. 1846 yılında ABD’’de New Jersey’de yapılan beyzbol maçı, kurumsal ilk beyzbol maçı olarak sayılır.1846’’daki maçtan sonra insanların ilgisini büyük ölçüde çeken beyzbol, hızlı bir şekilde yaygınlaşmaya başladı. Önceleri amatör olarak oynanan bu oyuna rekabet çok olduğu için profesyonel oynanmaya başladı ve 1871’’de Ulusal Profesyonel Beyzbol Oyuncuları Birligi kuruldu. Fakat bu birlik 1876 yılında adını değiştirerek Profesyonel Beyzbol Kulüpleri Ulusal ligi oldu. Amatör ve Profesyonel olarak oynanan Beyzbol oyunu git gide daha da heyecanlı ve ilgi çekici bir hale geldi ve 1901 yılında Amerikan Ligi kuruldu. Amerikan Liginin kurulmasından iki yıl sonra ilk defa iki ligin şampiyonları birbiriyle maç yaptı ve 1905 yılında liglerin karşılıklı anlaşmasıyla Dünya Serileri ismi altında iki ligin şampiyonları karsılaşırlar ve böylece beyzbol sezonunu bitirirler.
Beyzbol sporunun ilk defa uluslararası alanda yer alması, 1904 yılında St.Louis olimpiyatlarında yapılan gösteri maçı olmuştur. Ve bu gösteri maçı 1912 yılında, Stockhom olimpiyatlarında da tekrarlanmıştır. İkinci gösteri maçından tam 26 yıl sonra 1938 yılında Uluslararası Beyzbol Federasyonu kuruldu ve Londra’da Beyzbol için ilk defa Dünya Kupası müsabaka maçı düzenlenmiştir. Giderek büyüyen bu spor daha sonraları Avrupa ve Asya Beyzbol Federasyonlarınızda kurulmasına sebep oldu. Beyzbol, Olimpiyatlarda ilk resmi girişini, 1992 yılında Barcelona Olimpiyatlarında imza atmıştır.
Beyzbol, 27 metrelik bir kare alanda oynanır. Sahanın etrafı çitle çevrili olur ve saha iç alan, dış alan olarak ikiye ayrılır. Kare seklindeki sahanın her bir kösesi bir kale olur ve bu kalelerden bir tanesi sayı kalesi olarak sayılır ve diğer kaleler bu kale sayısının saat yönünün tersine gidilerek 1’den 3’e kadar sıralanır. Sayı kalesinde plastikten beyaz bir plaka bulunurken diğer kalelerde küçük birer yastık bulunur. İç alanın ortasında ‘Pitcher’ adında bir tümsek yer alır. Kalelerin, kaleler arasındaki yolların ve fırlatma tümseğinin dışındaki her yer çimle kaplı durumdadır.
Beyzbolda takımlar dokuzar kişiden oluşur, müsabaka ise dokuz devreden oluşmaktadır. Her bir devrede sırasıyla takımlar hücum hakkına sahip olur ve ilk hücum hakkını deplasman takımı daha sonra ev sahibi takımı hücum hakkını kullanır. Sahada hücum yapacak takımdan battery yani topa sopasıyla vuracak olan tek kışı durur. Topa vuracak (batter) adamın 18 metre uzağında rakip takımdan ‘Pitcher’ yani topu fırlatacak kişi durur. Batter’’in arkasında savunma yapan takımdan ‘Catcher’, yüzüne top gelmesine karsı önleyecek kask ile durur. Catcher elinde büyük eldivenle duran kişidir ve Catcher’ında arkasında sakatlık olup olmadığını kontrol edecek hakem bulunur.
Pitcher, topu fırlatır ve hücum da olan takımın batter’si elindeki sopayı sallayarak topu var gücüyle uzağa atmaya çalışır, topu ıskalar ise catcher da tutarsa ‘Strike’ olur ve 3 Strike sonunda topa vuran kısının hücum hakkı biter ve yerine başka vurucu alırlar. Topa vuran kişinin üç defa Strike yapıp hücum hakkının bitmesine ‘out’ denir. Hücum takımının üç kere out yemesi sonunda da hücum hakkını kaybeder. İki takımda birer kez hücum yaptıktan sonra ilk devre biter. Hakem Pitcher’in attığı topu beğenmezse uyarır ve bu olaya ‘ball’ denir, dört defa ball yapıldığında ‘base’ ceza alınır. Base’ler basitçe sayı kalesinden haricindeki üç kaledir yani üç base vardır. Batter topa isabetli vurursa ilk baseye koşar, baseye koşması esnasında savunmadaki takımın oyuncuları topu yakalamaya çalışır, yakaladıkları tekdirde kale bekçilerine ulaştırmaya çalışacaktır. Eğer batter diğer takım topu yakalayıncaya kadar üç kaleyi birden tamamlayıp vuruşu yaptığı yere gelirse sayıyı almış olur. Batter iki kale arasında koşarken, savunma takımı topu yakalayıp kale bekçisine getirirse ya da topu yakalayan oyuncu batter’i yakarlarsa batter out olur ve oyun dışı kalır. Veya batter topa vurduğu zaman top çitleri geçerse bu ‘sayı turu vurmak’ anlamına gelir. Topun yakalanması imkansız olduğu içinde topa vuran kışı kaleleri yavaşça geçip şovunu yaparak sayı turunu tamamlar.
topla oynanan bir takım sporudur.12 kişi ile oynanır
Oyunun amacı, topu filenin üzerinden göndererek rakip takımın oyun alanına değmesini sağlamak ve rakip takımın aynı amaca ulaşmasını ise önlemektir. Takımların topu rakip alana gönderirken topa en az 1 kere kendi sahaları içinde vurulmalıdır. En fazla üç kere değebilirler, blok teması ile 4 kere değme hakları vardır.
Top oyuna servis ile sokulur, servisi atan oyuncu topu filenin üzerinden rakip alana gönderir, topun oyun alanına değmesi, harice gitmesi veya bir takımın hata yapmasına kadar devam eder.
Voleybolda bir rally kazanan takım bir sayı alır (Rally Sayı Sistemi). Servisi karşılayan takım rallyi kazandığında bir sayı ve servis kullanma hakkı kazanır. Hakem oyuncuların birine sarı kart verir ise oyuncunun bulunduğu takım 1 sayı ceza alır eğer servis onlarda ise servis haklarını kaybederler ve servis diğer takıma geçer hakem kırmızı kart verir ise kırmızı kart yiyen, o setliğine oyundan çıkar ve oyuncuları saat yönünde bir pozisyona dönerler. Spor salonlarında, plajda veya çimde oynanabilir. Ve saha ölçüleri 9/6 m dir.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD’nin Massachusetts eyaletinde, Genç Erkekler Hıristiyan Birliği (YMCA) adındaki spor kulübünde çalışan beden eğitimi öğretmeni William G. Morgan tarafından tasarlandı (9 Şubat 1895). Bir kapalı alan sporu olarak 1895’te oynanmaya başlandı. Morgan, bu oyunu “mintonette” olarak adlandırmıştı; daha sonraları topa yere değmeden vurma ilkesinden (vole) yola çıkılarak “voleybol” adı önerildi ve oyun bu adla tanındı. İlk kez Morgan tarafından kaleme alınan voleybol kuralları, YMCA ile Üniversiteler Ulusal Spor Birliği (NCAA) ’ nın ortak çalışması sonunda 1916’da yeniden düzenlendi. ABD ‘de kısa sürede tutulan voleybol, I. Dünya Savaşı sırasında ABD askerleri aracılığıyla Avrupa’ya da geçti. Sporun, çeşitli ülkelerde uzun bir dönem bağımsız bir çizgide gelişmesinden sonra, 1947’de Paris’te Uluslararası Voleybol Federasyonu (FIVB) kuruldu.İlk Dünya Şampiyonası 1949 yılında erkekler, 1952'de kadınlar tarafından oynanmıştır. Günümüzde, merkezi İsviçre’nin Lozan kentinde bulunan FIVB ‘ ye 160’tan fazla ülke üyedir.

Voleybol topu.

Oyuncular ve yerleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Pasör: Smaçörlere top dağıtan oyuncudur. 3 numarada oynar. Oyunu asıl yönlendiren oyuncudur. Pasörün kötü pas atması halinde smaçöre daha çok görev düşer ve hücumdaki etki azalır. Pasör oyun süresi halinde birçok farklı yerde yer alabilir.
Pasör Çaprazı: Pasör servise geçtiğinde öne gelen ve genellikle uzun pasla hücum eden oyuncu. 2 numara oyuncusu da denilebilir. Bu oyuncu 4-2 taktiğinde görev almaz.
Smaçör: 4 numarada oynayan ve genellikle uzun pasla hücum eden oyunculara denir. Sahada bu görevde oynayan 2 oyuncu bulunur. Birisi servise geçtiğinde diğeri (yani “çaprazı”) öne geçer, bu nedenle 4 numaradan sürekli olarak hücum yapılabilir.
Orta Oyuncu: 3 numaradan oynayan ve kısa, kurşun paslarla hucüm eden oyunculara denir. Bu görevde 2 oyuncu sahada yer alır. Birisi servise geçtiğinde diğeri (yani “çaprazı”) öne geçer, bu nedenle 3 numaralı bölge de sürekli hücum bölgesidir.
Libero: Takımın 6. oyuncusudur. Farklı renkli (genellikle takım formasının tam zıt renginde) forma giyer, diğer oyunculardan farklı olarak oyuncu listesinde adının yanında bir “L” ibaresi bulunur ve bu ibare bu oyuncunun o maç sırasında başka bir görevde kullanılamayacağını gösterir. Takımın savunma oyuncusudur. Oyun sırasında servis atılmadan önce, takımının o sırada savunmada olan oyuncularından biriyle yer değiştirebilir. Bu yer değiştirme, sahanın arka alanından gerçekleştirilir. Arka alanda parmak pas ve manşet alabilirken, topu 3 metre içinde parmak pasla alamaz. Yerine geçtiği oyuncu 4 numaraya geldiğinde ya da başka bir oyuncuyla değişmesi gerekiyorsa oyundan çıkar. Her iki durumda da oyuna tekrar girebilmesi için bir sayı beklemelidir. Servis atamaz ve 3 metre içinden hücum yapamaz. Arka alandan hucüm yapabilir, ancak zıplayamaz. 3 metre içinde hoplayabilir. Arkaya gelen topları parmakla alamaz ama alabilir de. Diğer iki oyuncuyla yer değiştirirken hakeme göz kırpmak suretiyle izin almalı koçuyla da en azından bir göz teması kurmalıdır. Farklı renkte forma giymesinin sebebi voleyboldaki estetik algı ile ilgilidir. Bazen karşı takımın formasını giyebilirler.[1]

Oyuncular[değiştir | kaynağı değiştir]

Bulgaria-serbia volley 2012.jpg
Oyuncunun malzemeleri forma, şort, çorap ve spor ayakkabısıdır. Oyuncuların formaları 1’den 18’e kadar numaralandırılır.Takım kaptanının formasında, göğüs numarasının altında bir şerit olmalıdır. Diğer oyunculardan farklı renkte olan (libero oyuncuları haricinde) ve/veya kurallara uygun numarası bulunmayan formaların giyilmesi yasaktır. Oyuncular riski kendisine ait olmak kaydıyla gözlük ve lens takabilirler.
Oyunda olmayan oyuncular oyun esnasında ısınma sahasında, molalarda ve teknik molalarda kendi oyun alanlarının arkasındaki serbest bölgede topsuz olarak, set aralarında serbest bölge içinde top kullanarak ısınabilirler.
Filenin önünde bulunan üç oyuncu ön hat oyuncusudur ve 4 (ön-sol), 3 (ön-orta), 2 (ön-sağ) numaralı alanlarda dururlar.Diğer üç oyuncu geri hat oyuncusudur ve 5 (geri-sol), 6 (geri -orta), 1 (geri-sağ) numaralı alanlarda dururlar.

Pas Çeşitleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Uzun Pas: Genellikle 4 ve 2 numaralı oyunculara atılan yüksek pastır.
Kurşun Pas: 4 ve 2 numara oyuncularının hücumlarını hızlandırmak amacıyla atılan, file köşelerine doğru ve fileye paralel olarak atılan kısa ve hızlı pastır.
Kısa Pas: 3 numara oyuncularına atılan pastır, hızlı hücumu sağlar ve karşı takımı savunması yerine yerleşmeden yakalama amacı taşır. Yüksekliği ve zamanlamasına göre; 3 çeşidi vardır.
Erken kısa: 3 numara oyuncusu, top pasöre ulaşmadan önce hareketlenir ve top pasörle buluştuğunda havada olur.
Normal kısa: 3 numara oyuncusu, top pasöre giderken hareketlenir ve top pasörle buluştuğunda zıplar,topla en yüksek noktada buluşup, topa vurur.
Geç kısa: 3 numara oyuncusu, topa düşmeye başladığı noktada vurur.

Taktikler[değiştir | kaynağı değiştir]

4–2: İki pasör, iki smaçör ve iki orta oyuncu ile sahaya çıkılan taktiktir. Pasörler arka alanda savunma oyuncusu olarak sayılırken öne geldiklerinde pas atmakla görevlidirler. Hücum görevinin sürekli olarak iki oyuncuda olması, bu taktiğin zayıf yönüdür.
5-1: Tek pasör, iki smaçör, iki orta oyuncu ve bir pasör çaprazıyla sahaya çıkılan taktiktir. Pasör arka alana geçtiğinde, öncelikli olarak bir savunma oyuncusudur. Top pasöre gelirse, pasör topu karşılar ve pası atmakla yükümlü olan oyuncu pasör çaprazı olur, aksi takdirde pasör 3 metre içine kaçarak pasını atar ve yeniden savunma pozisyonunu alır. Pasörün arkada olduğu pozisyon takımın 3 oyuncusunun hücum edebildiği, dolayısıyla güçlü oldukları pozisyondur.
Modern 4-2: İki pasör, iki smaçör, iki orta oyuncu ile oynanır. 4-2′den farkı, pasörlük görevinin arka alanda bulunan pasöre ait olmasıdır, öne geçen pasör, pasör çaprazı gibi oynar ve takım sürekli olarak 3′lü hücum yapabilir.

Voleybol Sahası[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Oyun alanı, 18x9 m ölçülerinde bir dikdörtgendir ve her yönde en az 3 m genişliğinde olan bir serbest bölge ile çevrilmiştir.Oyun sahasının üzerinde bulunan serbest oyun boşluğu, her türlü engelden arındırılmış olmalıdır. Serbest oyun boşluğu, oyun sahası yüzeyinden ölçüldüğünde en az 7 m yüksekliğinde olmalıdır. Sahayı çevreleyen çizgiler 5 cm kalınlığındadır.
  • Oyun Sahasının Yüzeyi:
Sahanın yüzeyi düz, yatay ve yeknesak olmalıdır. Oyuncular için sakatlanmaya yol açacak herhangi bir tehlike teşkil etmemelidir. Pürüzlü ve kaygan yüzeylerde oynanması yasaktır.FIVB Dünya ve Resmi Müsabakalarında sadece tahta veya sentetik bir yüzeyin kullanılmasına izin verilir. Bu yüzey daha önce FIVB tarafından onaylanmış olmalıdır. Kapalı salonlarda oyun alanının yüzeyi açık renkte olmalıdır. FIVB Dünya ve Resmi Müsabakalarında çizgiler için beyaz, oyun alanı ve serbest bölge için farklı renkler kullanılmalıdır.Açık hava sahalarında drenaj amacıyla her metre için 5 mm lik bir eğime müsaade edilir. Saha çizgilerinin sert bir maddeden oluşturulması yasaktır.
  • Oyun Alanının Üzerindeki Çizgiler:
Bütün çizgiler 5 cm genişliğindedir. Çizgiler, zeminin ve diğer çizgilerin renklerinden farklı ve açık renkte olmalıdır.
  • Sınır çizgileri:
İki yan ve iki dip çizgi oyun alanını belirler. Yan ve dip çizgilerin her ikisi de oyun alanının boyutlarına dahil olarak çizilir.
  • Orta çizgi:
Orta çizginin tam ortası oyun alanını 9x9 m boyutlarında iki eşit alana böler ; bununla beraber orta çizgi kalınlığının, bütünüyle, her iki oyun alanının da sınırları içerisinde olduğu kabul edilir. Bu çizgi filenin altından iki yan çizgi arasında uzanır.
  • Hücum çizgisi:
Her oyun alanında, arka kenarı, orta çizginin tam ortasından 3 m geride çizilmiş bir hücum çizgisi, ön bölgeyi belirler.
  • Bölgeler:
  • Ön bölge:
Her oyun alanında ön bölge orta çizginin tam ortası ve hücum çizgisinin arka kenarıyla sınırlıdır. Ön bölgenin yan çizgiler dışında serbest bölgenin sonuna kadar uzandığı varsayılır.
  • Servis bölgesi:
Servis bölgesi, her dip çizginin gerisinde 9 m genişliğindeki sahadır.Bu bölgenin yan sınırları, dip çizgilerden 20 cm geriye, yan çizgilerin uzantısı olarak çizilen 15 cm uzunluğunda iki kısa çizgiyle belirlenir. Her iki kısa çizgi de servis bölgesinin genişliğine dahildir.Servis bölgesinin derinliği serbest bölgenin sonuna kadar devam eder.
  • Oyuncu değiştirme bölgesi:
Oyuncu değiştirme bölgesi, her iki hücum çizgisinin yazı hakemi masasına kadar olan uzantısı ile sınırlıdır.
  • Libero değişim bölgesi:
Libero değişim bölgesi, serbest bölgenin, takım sıraları tarafındaki bir bölümü olup, hücum çizgisi uzantısından dip çizgiye kadar olan alanla sınırlandırılmıştır.
  • Isınma sahası:
FIVB Dünya ve Resmi Müsabakalarında ısınma sahaları yaklaşık 3x3m boyutlarında, serbest bölgenin dışında ve oturma sıralarının bulunduğu taraftaki köşelerde yer alır.
  • Ceza sahası:
Yaklaşık 1x1 m boyutlarında olan ve 2 sandalye bulundurulan bir ceza sahası, her bir dip çizgi uzantısının dışında olacak şekilde, kontrol sahası içinde yer alır. Bu sahalar 5 cm genişliğinde kırmızı bir çizgiyle sınırlandırılabilirler.
  • File:
File, düşey olarak orta çizginin üstünde yer alır ve erkekler için 2.43 m, bayanlar için 2.24 m yüksekliğindedir.File, 1 m genişliğinde, 9.50 ile 20 m uzunluğundadır ve 20 cm lik karelerden oluşan siyah iplerden yapılmıştır. Anten, 1.80 m uzunluğunda ve 10 mm çapındadır. Antenlerin her birinin 80 cm lik üst kısımları filenin üzerinde devam eder. Antenler filenin bir parçası sayılır ve geçiş boşluğunun yan sınırlarını belirler.

Voleybol Topu[değiştir | kaynağı değiştir]

Top, içinde lastik veya benzeri bir maddeden bir kesenin bulunduğu esnek deri ya da sentetik deriden yapılmış ve küresel şekildedir. Tek bir açık renk ya da renk kombinasyonu kullanılabilir. Uluslararası resmi müsabakalarda kullanılan topların sentetik deri maddesinin ya da renk kombinasyonlarının FIVB standartlarına uyması gereklidir. Çevresi 65–67 cm ve ağırlığı 260-280 gr’ dır. İç basıncı 0.30-0.325 kg/cm²’dir. (294.3-318.82 mbar veya hPa)

Voleybol Kuralları[değiştir | kaynağı değiştir]

Yasaklı Malzemeler:
Herhangi bir sakatlığa sebep olacak veya rakibe oranla avantaj sağlayacak her türlü eşya yasaktır.
Oyuncular gözlük veya lens takabilir ancak sorumluluk kendisine aittir.
Kaptanlar:
Kaptanlar kendi takımlarından sorumludurlar.
Maç öncesi takım cetvelini imzalar ve kurada takımını temsil eder.
Sayı Kazanmak:
Bir takım 3 şekilde sayı elde edebilir.
Rakip sahanın zeminine top temas ettiği zaman
Rakip takımın bir hatası sonucu(oyun kurallarına aykırı bir davranış yapılması)
Rakip takım herhangi bir ihtar (uyarı) aldığında
Setler:
Bir takım en az 2 sayı farkla 25 sayıda olduğu zaman seti kazanmış olur. 24-25 olduğu durumlarda set 2 sayı fark oluşana kadar devam eder.
3 set alan takım maçı kazanmış olur. 2-2’ lik durum eşitliğinde 5. Set oynanır. 5. Set 2 sayı farkı kuralıyla birlikte 15 sayı üzerinden oynanır.
Saha Seçimi Ve İlk Servisi Atacak Takımın Seçimi:
Oyunun başında baş hakem tarafından kura atışı yapılır. Bu şekilde saha ve ilk servisi atacak takım belirlenir.
Kurayı kazanan takımın iki seçeneği vardır. Ya ilk servisi kullanmayı seçer ya da sahayı seçer. İlk servisi kullanacak takım filede ilk ısınacak takımdır.
Oyundaki Oyuncu Sayısı:
Her takımın oyunda 6 oyuncusu bulunur.
Dönüşler:
Dönüşteki sıra başlangıç dizilişi ile başlanır. Set bitene kadar ve oyuncuların pozisyonları ile kontrol edilir.
Bir takım servis karşılıyorsa eğer servis atma hakkı kazanırsa o takımın oyuncuları saat yönünde bir pozisyon dönerler.[2]